Nut en noodzaak van de all inclusive wijk

Voor de decemberbijeenkomst kozen we voor een feestelijke ambiance. De kroonzaal van Klein Hartenstein is al in kerstsfeer en veel dames zijn positief verrast. Aan de fraai gedekte tafels wisselen we onze ervaringen uit. De oproep van Brenda voor verpleegkundige hulp voor haar man maakt indruk. Het wederzijds schenken van de meegebrachte cadeautjes is gezellig en wordt al een echte traditie.

Complexe maatschappelijke uitdagingen

Hoe kan het dat in een wijk mensen al veertig jaar werkloos zijn? Waarom krijgen we de zorg niet goed georganiseerd? Hoe houden we onze aardbol leefbaar? In zekere zin hebben we allemaal met deze vraagstukken te maken. Conceptontwerper Patricia van der Haak zoekt naar nieuwe wegen om ze op te lossen. Daarbij ziet ze een woonwijk als een levend geheel, vergelijkbaar met een lichaam waarin alle delen elkaar nodig hebben. De wijk wordt beschouwd als huishoudboekje, organisatie of bedrijf. Als voorbeeld noemt Patricia De Geitenkamp in Arnhem waar een schoolgebouw van 9 ton een nieuwe functie krijgt met leerwerkplaatsen en een moestuin. Het is de start van een jarenlange transitie naar een wijk waarin de aanwezige talenten weer tot hun recht komen.

Businessbingo

We leren deze avond niet alleen hoe een rups een vlinder kan worden. Het is volgens Patricia niet nodig dat we de zogenaamde oude economie weggooien. Die heeft ons veel gebracht, maar  de complexiteit vraagt om een nieuwe aanpak. We hebben een participatie-infrastructuur nodig. Het spelen van Businessbingo laat ons kennismaken met community building, sociaal ondernemen, co-creatie, waardecreatie, commons, assets, lokale netwerken etc etc. Maar bovenal zijn we aan het denken gezet met de volgende vraag: stel dat je met behoud van je salaris één dag in de week in je eigen wijk mag werken: wat zou je dan gaan doen? En wat let je eigenlijk?

Deze persoonlijke vraag is mooi om mee te nemen naar 2019. Dat het voor ons allen een inclusief jaar mag worden!